Bukowe Berdo to masyw górski w polskich Bieszczadach w postaci podłużnego pasma o trzech kulminacjach: Szołtynia 1201 m.n.p.m., Połonina Dźwiniacka 1238 m n.p.m. oraz Bukowe Berdo 1311 m n.p.m. Charakteryzuje się liczną obecnością piaskowcowych skałek, a szczytowe partie zajmuje połonina. Południowo-zachodni stok opada bezpośrednio do doliny Terebowca, natomiast północne i północno-wschodnie zbocza przechodzą w rozczłonkowane grzbiety między innymi Obnogi (1081 m n.p.m.), Grandysowej Czuby (1026 m n.p.m.) i Mucznego (861 m n.p.m.).

Bukowe Berdo poprzez płytką przełęcz łączy się z masywem Krzemienia. Z góry, szczególnie z najwyższego wierzchołka, rozciąga się rozległy widok na północ i wschód, głównie na tereny ukraińskie. Grzbietem wiedzie niebieski szlak turystyczny na odcinku Otryt – Wołosate, z którym na północny zachód od kulminacji 1201 m n.p.m. łączy się żółty szlak z Mucznego.

Ogromnym atutem trasy są przede wszystkim wspaniałe panoramy na Krzemień, Halicz, Tarnicę, Połoninę Wetlińską, Połoninę Caryńską, Szeroki Wierch, Rawki czy szczyty po stronie ukraińskiej. Ale żeby zobaczyć i docenić ten piękny masyw trzeba najpierw włożyć trochę wysiłku. Na Bukowe Berdo najłatwiej i najkrócej jest się dostać od strony Mucznego – średnio trasa zajmuje 1 godzinę 15 minut.

Źródło: wbieszczady.pl